Kabul etmek gerekirki, işçi sınıfının mücadelesinin düşük geçtiği dönemlerde, sol partilerin kadrolarının yetiştirmesi zorlaşmaktadır. Deneyimsiz kadroların olması, kendisini ulusal sınırlara pratikte sınırlandırmışi enternasyonal bir örgütlemezi fiili red eden durumda olan örgütler için kaçınılmaz halde idir. Teorik ve Pratik olarak TEKEL mücadelesinde işçi sınıfının mücadelesinine önderlik yapamamaktadır.
TEKEL mücadelesinde soyut 'Genel Grev, Genel Direniş' sloganını uzun süre aşamayan solun, atladığı bir nokta daha var. Taleplerin nasıl gerçekleştirileceğidi konusudur. Bu noktada olayı sadece, mücadele eden işçi sınıfı ve onlara engel olmak isteyen sendika bürokratları arasındaki kendiliğinden olacak bir mücadelenin kaderine terk eden bir noktaya düşmüştür.
TKP mücadeleyi AKP karşılığına indirir iken, ÖDP ve Halkevleri Halk diye tanımladıkları muğlak bir anlayış içersinde, işçi sınıfının farklığını bu muğlaklıkta yok sayarken, solun diğer kesimlerin büyük bir kısmı, TEKEL işçisinin mücadeleye kararlı bir şekilde devam etmesini söylüyorlardı. Halbuki sınıf mücadelesine önderlik etmek isteyenlerin rolü ve sorumlukları çok daha farklı idi. TEKEL mücadelesinin acil görevleri solun aktif müdahalesini beklemektedir.
1. TEKEL mücadelesinin başarıya ulaşabilmesi için, TEKEL işçilerinin taleplerinden sıyrılıp, sınıfın genel taleplerine dönüşmesi gerekir. TEKEL işçileri arasında fiili olarak bölünme tehlikesi ancal bu şekil bertaraf edilebilir.
2. TEKEL işçilerinin kendi içlerinde, mücadelenin ne olması gerektiği noktasında karar mekanizması haline gelen komitelerin oluşması gerekir. TEKEL mücadelesinin şu geldiği konumda bile karar mekanizlarına çok daha geniş söz sahibi olmalarına imkan verecek bir olgunluk söz konusudur.
3. Toplumun önemli bir kesimin harekete geçirilmesi için, TEKEL mücadelesinde işçilerin yanında yer alan tüm parti ve örgütlerin bir araya getirilmesi için aktif mücadele verilmesi gerekli. Avrupa'daki faşistlerin en büyük yürüyüşü Dresden'de ancak 600 tane örgüt, dernek ve partilerin bir araya gelmesi ile engellenebilmiştir. Tüm Almanya'da bu konuda duyarlılık saglanmış, faşistlerin ve polislerin saldırılmasının önüne geçilmiştir. Sosyal demokratlardan, liberallere, kiliselerden, devrimci gruplara kadar çok geniş bir eylem birliği sağlanmıştır. TEKEL mücadelesinde pratikde en az bu kadar genişlikte bir ortak çalışmayı hak edecek önemdeydi. Sekter tutumları, işçi sınıfının birliğini sağlamaktan uzak durmaya çalışmak, bu mücadeleyi olabildiğince geniş bir alana yaymak ve bu geniş platform içerinde mücadele etmek yerine, kendi tabanı vekendi etkinliğinde bir eylemlilik saglayarak, bu şekil bir gelişme çizgisini izlemeyi sol tercih ediyor. Bu şekilde kendi tabanına da biz aslında TEKEL için mücadele ediyoruz mesajı verebiliyor. Ama TEKEL mücadelesinin işçi sınıfı içersinde gelişimi için TEKEL mücadelesine destek veren her örgütün olması gerektiği noktasında geri durulmaktadır. Burada ortak çalışmanın koşulu, tekel işçilerin mücadelesine destek verilmesidir.
4. Reformist partileri ve TEKEL işçilerinin mücadelesininde ortak tavır almak istemeyen örgütleri bu noktada ikna edebilecek tek güç var, o da işçilerin baskısı, o yüzden TEKEL işçileri ile dayanışma komiteleri için ve işçi sınıfının içinde açıktan çağrı yapılmalıdır. Kim ne kadar TEKEL işçilerinin taleplerinin ciddiye alıyor, işçi sınıfının görme imkanı daha çok vardır.
5. İşçi sınıfının geniş kesimlerini harekete geçirmek için onlarla, TEKEL işçilerinin ortak toplantıları sağlanmalıdır. Örneğin Tersane işçileri ile TEKEL işçileri ve bu mücadele destek veren tüm yapıların katılacağı toplantılar düzenmelidir.
6. TEKEL işçilerinin mücadelesini işçi sınıfının en geniş kesimlerine ulaştırır iken, aynı süreç içersinde devrimciler siyasal netlik sağlanmalı. Ortak çalışma içersinde, işçi sınıfının devrimci parti ve reformist partiler arasındaki farkı görebilmesine imkan sağlar.
Suphi Toprak
20.02.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder